Verjaardag & Cedar Point

Zoals beloofd dit keer eerder een update.. Ik heb inmiddels een hoop toetsen achter de rug, met tot nu toe gelukkig allemaal een goede afloop! Niet alleen mijn eerste toets was makkelijk, alle toetsen zijn hier goed te doen als je er een beetje tijd in steekt. Verder is er op het gebied van school niet heel veel spannends gebeurd, alles gaat zijn gangetje. Ik moet wel zeggen dat ik moeite heb met de lessen die om 8 uur ’s ochtends beginnen! Mijn slaapschema is hier een beetje verstoord doordat ik roommates heb die erg laat (lees: gerust pas om 3 uur ’s nachts) gaan slapen, waardoor om half 7 opstaan niet altijd even makkelijk is.. Maar ik doe mijn best en heb tot nu toe nog niet veel colleges gemist gelukkig.

Verder heb ik 21 september natuurlijk mijn verjaardag gevierd! De cadeautjes van het thuisfront had ik eerder die week al ontvangen en ik was er natuurlijk heel erg blij mee. Een mooie armband en Nederlands eten!! Vooral de chocoladepepernoten vielen erg in de smaak. Op de dag zelf had ik eerst gewoon colleges tot 4, maar daarna kreeg ik ook Jon’s cadeau en ook daar ben ik heel erg blij mee. Daar zullen jullie nog meer over horen als we in New York zijn geweest! Hierna was het tijd om mijn verjaardag hier in de VS te vieren en ben ik met een aantal huisgenootjes gaan eten. Benita, een van mijn huisgenootjes, had een taart voor me gekocht. Super lief! Vervolgens had ik afgesproken met een groep internationals, want ik was niet de enige die jarig was. Ook Ann was jarig, dus we hadden besloten om het samen te vieren. Na nog meer gebak zijn we dan ook de kroeg ingegaan en hebben we een hele leuke avond gehad!

De dag erna ben ik met veel moeite toch een beetje op tijd mijn bed uitgekomen om lekker te gaan winkelen. De busrit was wel lang, het openbaar vervoer is hier verschrikkelijk, maar het was het helemaal waard. Ik heb niet veel winterkleding en –schoenen meegenomen, dus het was tijd om het een en ander in te slaan aangezien het weer hier nu ook slechter begint te worden. Op de terugweg liep ik door het park hier op de campus en zag ik de quidditch club oefenen, ofwel de zwerkbal club uit Harry Potter. Ze oefenen dus echt! Een groep jongeren die rond renden met een stok tussen hun benen en een bal overgooiden, die ze dan door één van de ‘ringen’ probeerden te gooien.. Ik vind het toch maar apart dat ze dat echt doen!

Na weer een normale schoolweek was het dan eindelijk tijd voor Cedar Point, een groot pretpark. We hadden met z’n zessen een auto gehuurd en vertrokken vrijdagmiddag. Het zou 2,5 uur rijden moeten zijn, maar natuurlijk ging dat mis. Er was opeens een omleiding en die leidde ons van de grote weg af naar allerlei tussendoor weggetjes.. Op een gegeven moment hadden onze telefoons geen bereik meer (dag navigatie!), waren er geen omleiding bordjes meer te bekennen en werd het toch wel erg donker.. Het begon wel erg te lijken op een scene uit een typische horrorfilm! Zes jongeren verdwaald in het donker en dan ook nog eens in the middle of nowhere. Zelfs de dorpjes die we tegenkwamen leken onbewoond (inclusief rare poppenwinkels en tandartsen!). Maar uiteindelijk kregen de telefoons weer bereik en kwamen we rond een uur of 9 dan toch aan op het park.

Na snel onze spullen in de hotelkamer te hebben gezet, konden we het park in. Tegen onze verwachtingen in waren er bijna geen rijen en konden we veel attracties dus zonder te wachten in. Dat was echt een meevaller, aangezien we ons voorbereid hadden op wachtrijen van 3 uur.. We hadden die avond maar 2 uurtjes in het park, maar hebben toch nog een behoorlijk aantal achtbanen weten te doen! Onze eerste indruk was heel goed en vooral indrukwekkend. Het park is echt ontzettend groot en we hadden nog nooit zoveel achtbanen bij elkaar gezien. Ook was het een Halloween weekend, aangezien Halloween er ook alweer bijna aankomt. Dus toen we rond middernacht het park verlieten kwamen we nog een hele bende verklede ‘creepers’ tegen inclusief kettingzagen, die ons nog even de stuipen op het lijf wilden jagen.

Na een korte nacht waren we weer vroeg uit de veren en stonden we om 10 uur voor de deur voor een nieuwe dag! Na lang getwijfeld te hebben besloten ik, Ann, Carin en Magdalena (de mannen zagen het niet zo zitten) onze angst te overwinnen en een poging te wagen in de Top Thrill Dragster.. Werkelijk waar het meest angstaanjagende dat ik ooit heb gezien. Iedereen die langsloopt blijft staan kijken met open mond.. Een achtbaan waarin je met maar liefst 200 km/uur wordt afgeschoten en een 120 meter hoge heuvel opgaat. Een motor met maar liefst 10.000 pk.. Ik deed het al bijna in mijn broek door er alleen maar naar te kijken en ik ben normaal gesproken toch niet echt bang van achtbanen. Hij is gewoon echt ontzettend snel en je schiet recht omhoog en vervolgens weer recht omlaag (letterlijk), zonder enige bescherming over je schouders. Een filmpje is hier te zien voor de liefhebbers: http://www.cedarpoint.com/rides/Roller-Coasters/Top-Thrill-Dragster. Hoewel het filmpje in mijn ogen niet weergeeft hoe eng het in werkelijkheid is geeft het wel een goed idee!

Zoals misschien wel af te leiden valt uit mijn beschrijving was ik echt doodsbang, maar ik zou het mezelf nooit vergeven als ik deze over zou slaan.. Dus we gingen toch! En in de rij merkten we al op dat iedereen er wel heel erg vrolijk uitkwam, sommige mensen leken wel high van de adrenaline. Hoewel wij alle vier super nerveus waren, vonden wij het ook allemaal super gaaf! Achteraf hadden we allemaal wel even last van ernstige hoofdpijn, maar het was zeker leuk genoeg om nog een keertje te gaan. Ook alle andere achtbanen en attracties (en het waren er veel) waren heel erg leuk. Een park dat echt totaal niet te vergelijken is met alle parken die wij in Nederland hebben. Rond middernacht ging het park dicht en waren wij volledig uitgeput dus hebben we lekker ons bed opgezocht.

Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn we vervolgens lekker gaan brunchen. Hierna wilden we graag meer van het meer zien, Cedar Point ligt namelijk direct aan Lake Erie. Dus zijn we met de auto naar een aantal punten gereden waar we een mooi uitzicht over het meer hadden en waar we leuke foto’s konden maken. Omdat er verder niet heel veel te zien viel in de omgeving besloten we hierna om terug te rijden richting Columbus. Op de terugweg heb ik nog mijn eerste bezoekje gebracht aan Wal Mart en de winkel was zoals verwacht heel erg groot. Toen hebben we nog even gebruik gemaakt van het feit dat we een auto hadden, zodat we wat zware boodschappen konden doen, en hierna zijn we verder naar huis gereden. Ik heb dus weer twee ontzettend leuke weken achter de rug en heb nog genoeg leuks in het vooruitzicht! Over twee weken naar Chicago, heb er al zin in. Zal proberen hierna weer een verslagje voor jullie te schrijven. Groetjes!

p.s. Zal de foto's zo snel mogelijk uploaden op Facebook!