Homecoming, Obama & Chicago

Twee weken verder en weer een nieuw verslagje voor jullie. De afgelopen twee weken waren ietsje rustiger voor mij, ik had best veel te doen voor de studie want er stonden weer nieuwe toetsen voor de deur. Maar heel het weekend studeren is ook zowat.. Op vrijdag was het homecoming en eigenlijk wist niemand van mijn internationale vrienden wat het echt inhield. Ja het is groots op de middelbare scholen hier, maar zelfs mijn Amerikaanse huisgenootjes wisten niet precies wat het hier op de uni inhield. Dus besloten we om maar gewoon een kijkje te gaan nemen bij de parade! En al snel kwamen we er achter dat het één dag in het jaar is waarop de alumni terugkomen naar de universiteit en zij lopen dan samen met huidige studenten mee in een parade. De parade was wel grappig (maar de ‘wagens’ stelden natuurlijk niks voor vergeleken met ons carnaval!) en ze deelden vooral heel veel gratis snoep uit. Dat gaat er natuurlijk altijd in!

Daarna was ik door mijn huisgenootje Morriah uitgenodigd om mee te gaan naar een ‘craft night’ met haar vriendinnen, ofwel knutselen. Ik wist totaal niet wat ik me er bij voor moest stellen en ben ook helemaal niet creatief, maar ja waarom ook niet? Uiteindelijk bleek dat ze zelf een soort van zweetbandjes voor om je voorhoofd, alleen die je oren dan warm horen te houden in de winter (volgens mij heeft dat geen naam?) gingen versieren. Dankzij mijn creativiteit zal ik die van mij waarschijnlijk nooit dragen, maar het was wel heel gezellig met z’n allen. De dag erna stond er een Skype date op de planning met opa en oma, voor de eerste keer. Leuk om jullie weer gesproken en gezien te hebben hoor opa en oma!

Die zaterdagmiddag stond er ook een feestje op de planning alleen toen ik op de bus stond te wachten kwam ik tot een onaangename ontdekking.. Er reden geen bussen! ’s Avonds zou er een thuiswedstrijd gespeeld worden en op die dagen rijden er geen bussen. Op de dagen dat wij in Nederland extra bussen in zouden zetten omdat er veel mensen verwacht worden besluiten ze hier om alles stop te zetten.. Typisch Amerikaans haha, iedereen komt maar lekker met de auto. Ik baalde echt ontzettend dat de bussen niet reden want het was best ver en ik heb hier geen fiets of iets dergelijks, dus het feest ging niet door voor mij.

Gelukkig stond er de week daarna weer veel leuks te wachten. Op dinsdag kwam Obama namelijk spreken hier op de campus. Daar moest ik natuurlijk bij zijn! Met mijn nog half zieke hoofd sleepte ik mezelf rond een uur of 12 naar The Oval (het park waar het plaatsvond) om in de rij te gaan staan. Er waren veel republikeinen aan het protesteren tegen Obama en dat viel bij het publiek niet erg goed.. Gelukkig liep het niet uit de hand en werden we rond 2 uur toegelaten in het park. Omdat we zo vroeg waren hadden we goede plaatsen, we stonden op zo’n tien meter afstand van het podium. Om 4 uur begon het programma met een aantal sprekers als de burgemeester van Columbus en om half 5 kwam rapper en dj Will.i.am ons vermaken. Een half uur later verscheen Obama dan eindelijk op het podium! Zoals ik eigenlijk al verwachtte was het echt fantastisch. Hij kwam natuurlijk met een duidelijke boodschap en wist het hele publiek mee te krijgen. Ik zou best eens een lesje presenteren van die man willen krijgen..

Afgelopen weekend stond er weer iets heel anders op de planning. Vrijdagmiddag was het zover en vertrok ik met ongeveer 25 andere internationale studenten met de auto naar Chicago. Het was zo’n 6 uur rijden dus toen we aankwamen was het helaas al best laat. Nadat we onze spullen naar het hostel hadden gebracht zijn we nog snel even wat gaan eten en op aanraden van de serveerster gingen we hierna naar een bekende blues bar, Buddy Guy Legends. Hier trad een hele goede band op en ook Buddy Guy zelf was aanwezig! En ook hij trad een aantal nummers op, heel knap vond ik zelf aangezien hij daar toch wel oud voor is (76). Achteraf heb ik hem even opgezocht op internet en hij blijkt nog echt bekend te zijn ook, heel grappig!

Zaterdagochtend weer vroeg uit de veren en op pad in de stad. Helaas hadden we slecht weer, veel regen en mist. Eerst hebben we een boottocht gedaan over de rivier en het meer, met veel uitleg over de gebouwen. Hierna was het alweer tijd voor lunch en besloten we voor een specialiteit uit Chicago te gaan, deep dish pizza. Dit is een pizza alleen dan in de vorm van een quiche, dus een pizzakorst rondom en de vulling bestond dan helemaal uit tomaat, kaas, champignons etc. Ontzettend vullend en heerlijk gezond natuurlijk. Hierna hebben we kort wat winkels bekeken en besloten we naar de John Hancock Tower te gaan, voor het ‘uitzicht’. Tussen aanhalingstekens, want op de 96e verdieping van de toren viel helemaal niks te zien, op wolken en mist na. Echt heel jammer want blijkbaar is het heel indrukwekkend! Hierna zijn we doorgelopen naar Navy Pier, waar we uiteindelijk helemaal nat zijn geregend en toen hebben we maar snel een taxi naar het hostel genomen.

Na een gezamenlijk diner was er weer een nieuwe avond en we besloten opnieuw cultureel te doen en naar een jazz bar te gaan. Ook dit was weer heel leuk, maar we besloten niet te laat naar bed te gaan omdat we de volgende ochtend vroeg een markt wilden bezoeken. Om half 8 ’s ochtends vertrokken we al naar de markt maar helaas bleek het helemaal niets te zijn.. Het was volgens mij in één van de slechtste wijken van Chicago en het stond volgens mij ook vol met gestolen goederen. Hier waren we dus snel klaar mee en dus hebben we ons laatste uurtje in Chicago maar doorgebracht met een ontbijtje in de McDonalds. Om 11 uur ’s ochtends vertrokken we namelijk alweer richting Columbus en na een lange rit ben ik nu weer thuis. Al met al vind ik Chicago een hele mooie stad, hoewel het weer wel een tegenvaller was.

Morgen heb ik weer college en nu ga ik lekker m’n bed in, welterusten en tot snel weer!